***
17 Ağustos 1999 Marmara ve 6 Şubat 2023 Kahramanmaraş zelzeleleri ile arkasıcılarının yarattığı imhaları, acıları birkaç defa yerinde görmüş ve çok rakamda haber / yorum yazmış biri olarak söylüyorum; o bölgeleri gezerken ilk hissiyatım, “İyi ki bir devletimiz var” olmuştu. Zira böylesine eşi görülmemiş son zelzelenin vurduğu Kahramanmaraş, Gaziantep, Şanlıurfa, Diyarbakır, Adana, Adıyaman, Osmaniye, Hatay, Kilis, Malatya ve Elazığ şehirlerimizin bir hayliyi, devletimizin eli uzanmasa, çok ama çok uzun seneler kendisine gelemezdi…
Oysa şu anda bazı işyerleri açılıp yapıma geçti dahi. Çadırlardan konteyner kentlere taşınanlar ise devletin inşa ettiği sıcak yuvalarına kavuşacak olmanın coşkuyu içinde…
Ancak… Bu coşkunun çileye dönüştüğü yerler de var…
Sosyal medya üzerinden yürütülen birtakım kampanya ve dile getirilen iddiaların doğruluğunu öğrenemediğim için bir şey söyleyemem ama benim en büyük güvenim ve teminatım arkadaşlarımdır…
***
Zelzele bölgesindeki gazeteci arkadaşlar ve bölgede yakını olan arkadaşlarımdan son yarıyılda birkaç ehemmiyetli anekdot erişti bana.
Bir arkadaşımın paylaşımından birkaç tümce şöyle:
“… Kalanlar beden ve ruh sıhhatini her gün azıcık daha yitiriyor. Halam ve eşi emekli ücretini geçen konut kirasını değişik iki çocuğunun takviyesiyle veriyor. Aynı mukadderatı paylaşan binlerce insandan birileri yalnızca …”
***
