Kahramanmaraş merkezli zelzelelerin alana geldiği gün takımıyla Adıyaman’a giden Mamak Devlet Hastanesi Başhekimi Doç. Dr. Mevlüt Karataş, “20 yıllık iş yaşamımda değişik şehirlerde 14 hastanede çalıştım, böyle bir şeyle karşılaşmadım. Halkımızdaki o dayanışma ruhuna tanık olmak bizi çok duygulandırdı.” dedi.
Göğüs hastalıkları uzmanı Karataş, 6 Şubat’taki 7,7 ve 7,6 büyüklüğündeki zelzelelerin ardından takımıyla 400 yataklı Adıyaman Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde misyon aldı.
Günlerce yaralı depremzedeleri sıhhatine kavuşturmak için çabalayan Karataş, bu süreçte yaşadıklarını Anadolu Ajansı muhabirine anlattı.
Sağlık Kurumunun bazı yerlerinin zelzeleden zarar gördüğünü ve orada misyon yapan sağlık çalışanlarının da zelzeleden etkilendiğini vurgulayan Karataş, “Sağlık Kurumuna sürekli enkazdan çıkarlan yaralı depremzedeler getiriliyordu. Acilde yeşil, kırmızı ve sarı alanlar, yoğun bakım ve öbür servisler süratle organize edildi. Ameliyathanedeki minik tefek bazı zararlar da hemen onarılarak operasyonlar başlatıldı.” ifadesini kullandı.
“İçimizde önlüğüyle, terliğiyle gelen hekimler vardı”
Doç. Dr. Karataş, sağlık çalışanlarının bu süreçte büyük bir dayanışma gösterdiğinin, sağlık kurumuna arka arkaya takımların geldiğinin altını çizerek, “İçimizde bagajını dahi hazırlamaya fırsat bulamamış, önlüğüyle, stetoskopuyla, bonesiyle hatta pabucu olmadan terliğiyle gelenler vardı. Çok süratli intikal etmişlerdi. Hiçbir karmaşa olmadan, herkes neyi nasıl yapacağını öğrenerek misyon aldı. Genç hekim dostlarımız, hemşirelerimiz ve tüm sağlık çalışanları çok özverili bir biçimde çalıştı.” diye konuştu.
“Bana değil onlara bakın diyen hastalar gördük”
Doç. Dr. Karataş, hastanede hem hastalar ve yakınlarının büyük bir metanetle hareket ettiğini belirterek, laflarını şöyle sürdürdü:
“Hastalar ve yakınları bizleri çok duygulandırdı. Enkazdan çıkarılan sedyede uyuyan yakını için ‘ben annemin başındayım, şuradakilerin kimsesi yok lütfen evvel bize değil, onlara bakın’ diyen şahıslara tanık olduk. Böyle diyen o kadar çok şahıs oldu ki. Hep kendileri yerine başkalarını seçim ettiler. Bu inanılmaz bir dayanışmaydı. Adıyaman ulusunun metanetini, iyilikseverliğini, acımasını bu biçimde gördüm.”
“20 yıllık iş yaşamımda böyle bir şeyle karşılaşmadım”
Ailesi, yakınları enkaz altında olmasına rağmen sağlık kurumuna gelip misyon yapan, gözyaşı dökerek çalışan Adıyamanlı sağlık çalışanlarının olduğunu vurgulayan Karataş, “Mucizevi şeyler yaşadık. 20 yıllık iş yaşamımda değişik şehirlerde 14 hastanede çalıştım, böyle bir şeyle karşılaşmadım. Halkımızdaki o dayanışma ruhuna tanık olmak bizi çok duygulandırdı.” değerlendirmesinde bulundu.
Karataş, bu süreçte hastanede hiçbir tıbbi gereksinim beceriksizliği yaşanmadığını söyleyerek, “Polislerimiz bize bir hayli kere hasta taşımada dayanakçı oldu. Diyanet üyeyi öğretmenlerimiz hem manevi destek hem hastaların taşınmasında destek sağladılar. Sağlık Kurumu çatısı altında kim varsa işin ucunu yakaladı, hasta yakınları dahi.” biçiminde konuştu.
“Üç kız kardeşi unutamıyorum”
Doç. Dr. Karataş, bu süreçte unutamadığı bir hayli vaka yaşadığını belirterek, şunları anlattı:
“Hastanede, yaşları 8, 10, 12 ortamında üç kız kardeş vardı. Sağlık Kurumunun içinde bir kapının arda sığınmışlardı, orada minik bir sedyede kız kardeşleri uyuyordu. Muhtemelen tetkikleri yapılmış, röntgen için bekliyorlardı. Kız çocuklarına ‘sizi daha tehlikesiz bir yere alalım. Anneniz, babanız yok mu’ diye sordum. Bana ‘Annemiz-babamız enkaz altında hala, bizi buraya birileri getirdi. Burada beklemek istiyoruz’ dediler. Ben de ne gereksinimleri olursa bana söylemelerini istedim, gelip geçerken aralıksız onlarla ilgilenmeye çalıştım. Çocukların o vaziyeti, naçarlıkları beni çok etkiledi. Kız kardeşler hastanede rehabilitasyonunu gördü, ardından çocuklarımızı alakalı sosyal hizmet uzmanlarına teslim ettik, onlar ilgilendiler.”
