Kahramanmaraş merkezli zelzelelerde Hatay’da iki iş yeri hasar gören kaporta ustası, atölyesini müstakil evinin bahçesine taşıdı. Esnaf Gürkan Onur, bahçesinde onardığı zararlı taşıtlarla zelzelenin izlerini silmeye çalışıyor.
6 Şubat tarihindeki Kahramanmaraş merkezli iki büyük zelzele, 11 kent içinde en büyük imhayı Hatay’da oluşturdu. Binlerce binanın devrildiği kentte, Antakya Minik Sanayi Sitesi’ndeki iş yerleri de enkaz altında kaldı. 16 yıldır sitede kaporta ve boya ustalığı yapan Gürkan Onur’un iki dükkanı da hasar gördü. Enkazın altından alıcılarının otomobillerini zararlı olarak çıkaran Onur, bu vasıtaları Karaali Mahallesi’ndeki müstakil evinin bahçesine taşıdı. Çalışacak bir iş yeri kalmayan Onur, bahçesini atölyeye çevirmeye karar verdi. Öncelikle ağır zarar alan vasıtaları kumpaslı bir biçimde sıralayan Onur, orta kısma ise bir çalışma alanı inşa etmeye başladı. Donanımlarını tavuk kümesinde gözeten Onur, öncelikle zararları doğrultup, değiştirilmesi gereken parçaları tanımlıyor. Yetersiz parçaları İskenderun’dan sipariş veren Onur, zelzelenin izlerini çalışarak silmeye çalışıyor.
“Çalışmak zorundayım”
İşine bahçesinde dört elle sarılan Gürkan Onur, zelzelede iki tane kaporta ve boya atölyesinin hasar gördüğünü söyledi. İş yerindeki alıcıları ve dostlarının arabalarını ağır zararlı biçimde enkaz altından çıkaran Onur, “En tehlikesiz yer konutumun bahçesiydi, tüm vasıtaları buraya getirdim. Konutumun bahçesini bir atölyeye çevirerek çalışmaya karar verdim. Şehir dışından getirdiğim parçaları monte edip, kaporta ve boya yapıyorum. Zelzele iş yerlerimize hasar verdi ama biz çalışmak zorundayız. Çok güç koşullar altında iş yapıyoruz” diye konuştu.
“Bahçede kaporta ve boya yapıyorum”
Donanımlarını tavukların kümesinde gözettiğini dile getiren Onur, “Bahçem artık iş yerim oldu. Otomobillerin hepsinin üzerine enkaz ya da demirler yıkılmış. Bahçede kaporta ve boya yapıyoruz. Alıcılarım ve dostlarım otomobillerini yapmam için bana getirdi. Çok arz var, şehir içinde tehlikesiz bir yer yok. Bir hafta içinde bahçeme atölyemi kuracağım. Biran evvel bize iş yapabileceğimiz bir yer sağlanırsa hoş olur. Neticede biz Hatay’ı terk edemeyiz. Çadırlarda yaşıyoruz ama işimizin, ekmek teknemizin olması gerekir” ifadelerine yer verdi. – HATAY
