Karşı dava açan koca ise eşinin iddialarının asılsız olduğunu iddia etti. Eşinin kendisine sevgi ve saygı göstermediğini, evlilik birliğinin üzerine yüklediği görevleri yerine getirmediğini, akrabalarıyla görüşmediğini, kendisini aşağıladığını, başkalarıyla kıyasladığını belirten koca, boşanmalarına karar verilmesini, lehine tazminata hükmedilmesini talep etti.
Yargılamayı yapan Ankara 7. Aile Mahkemesi, toplanan deliller ve tanık beyanları doğrultusunda kocasının kardeşi ve akrabalarıyla görüşmek istemeyen, karşılaştıklarında onlara kötü davranan, ev işleriyle ilgilenmeyen, çocuklara kahvaltı hazırlamayan kadını az kusurlu buldu. Kumar oynamayı alışkanlık haline getiren, evliliği ekonomik açıdan zora sokan kocayı ise ağır kusurlu bulan mahkeme, tarafların boşanmalarına, boşanmada az kusurlu sayılan kadına maddi ve manevi toplam 60 bin TL tazminat ödenmesine karar verdi.
Yerel mahkeme kararına itiraz edilmesi üzerine dosya istinaf mahkemesine geldi. Dosyayı inceleyen Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi, eşlerin kusur oranlarının eşit olduğuna hükmederek, boşanma kararının onanmasına, kadın lehine verilen maddi ve manevi tazminat kararının ise kaldırılmasına karar verdi. Davacı kadın, taraflara kusur belirlenmesi yönünden istinaf kararını temyiz etti.
Temyiz incelemesini yapan Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, istinaf kararında hukuka aykırılık bulunmadığını tespit ederek, kararı oy birliğiyle onadı. Verilen kararın dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olduğu belirtilen Yargıtay kararında, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 370. maddesi gereğince temyiz isteminin reddine hükmedildiği bildirildi.