Türkoğlu ailesinin iddiasına göre, 11 saat boyunca 7 yaşındaki Yüsra aynı sedyede bekletildi ve gözleri şişmeye, karnı ağrımaya, tansiyonu düşmeye, kalbi hızlanmaya başladı. Sabah mesainin başlamasıyla gelen kardiyoloji doktoru çocuğun durumunun kritik olduğunu söyledi. Daha sonra yoğun bakıma kaldırılan Yüsra’nın sürekli kalbinin durduğu ve bu nedenle entübe edildiği doktor tarafından aileye bildirildi.
Türkoğlu ailesi, yoğun bakım katına dahi çıkarılmadıklarını ve kendilerine sağlıklı bilgi verilmediğini ve bir süre sonra da kızlarının ölüm haberinin verildiğini iddia etti. Geçtiğimiz hafta olayın kamuoyuna duyurulmasıyla birlikte Bursa Cumhuriyet Başsavcılığı konuyla alakalı soruşturma başlattığını duyurdu.
Bursa Cumhuriyet Başsavcılığı’nın büyük bir hassasiyetle yürüttüğü soruşturma devam ederken, acılı aile olayın gündeme taşınmasının ardından açıklama yapıp olayı yalanlayan Tabipler Odası ile ihmali bulunan doktorlara ateş püskürdü. Kızının mezarı başından bir an bile ayrılmayıp kızının kanının yerde bırakılmaması gerektiğini savunan anne Azime Buse Türkoğlu, hayatı boyunca unutamayacağı yaşadığı o iki günü şu şekilde anlattı:
“19 Mayıs 2024 Pazar akşamı Yüsra’yı bahar nezlesi (alerjik nezle) şikayetiyle hastaneye çocuk acile götürdük. Ertesi gün saat 18.20’de çocuğumun vefat haberini verdiler bize. Ben çocuğumu yürüyerek güle oynaya hastaneye getirdim. Orada tahlil sonuçlarını beklerken kafeteryada oturduk. Yüsra yedi, içti ve hiçbir sıkıntı yoktu. Saat 11-12 civarı çocuk triyaja alındı. Burada takılan serum ile birlikte Yüsra’nın gözleri şişti.
Sonra doktor geldi ve bize ‘annesi 3 gün en az yoğun bakım, 2 hafta oda servisi ve sizi daha sonrasında bir tedavi süreci bekliyor’ dedi. ‘Genelde çoğu hastalar iyileşir’ dedi. Doktorlara, ‘Hocam siz uzman hekimlersiniz, sizin doçentleriniz veya profesörleriniz hangi hastanede alalım oraya götürelim’ dedik. Doktor da bana, ‘Burada bütün ekipmanlar var doçent de var profesör de var dedi’. Sonra çocuğumun kalbini çalıştırmak için EKO cihazının eksik olduğunu söylediler.
Yoğun bakımdaki doktorun şu dediğini hiç unutmuyorum. ‘Böyle çocuklar çok geliyor annesi, yoğun bakımda 16 tane çocuk var. En bilinci açık sizin çocuğunuz ve yarın belki normal odaya bile alabiliriz.’ Biz eşimle dayanamayıp yeniden kalp doktorunun odasına girdik. Bize dediği şey, ‘annesi belki kalbinden de olmayabilir, böbreklerinden olabilir. Gözlerindeki şişin kalbinden olduğunu düşünmüyorum’ oldu.
