İslahiye’de kırmızı biber hasadı sırasında çalışan mevsimlik işçilerin çoğunluğu, depremde yakınlarını kaybetmiş ailelerden oluşuyor. Yüreklerindeki acılara rağmen, güneşin kavurucu sıcağı altında, acılı ellerle çalışarak biberin pul bibere dönüşümüne büyük emek veriyorlar. İlk olarak biberler saplarından ayrılıyor ve makineden geçiriliyor. Ardından geniş alanlara serilerek güneşlenmeleri sağlanıyor. Yaklaşık 3 gün süren bu kurutma sürecinden sonra biberler, son kez makineden geçirilerek pul bibere dönüştürülüyor.
İşçilerden Besra Talay, depremde birçok akrabasını kaybettiğini belirtti. Güneşin ve biberin acı oluşunun işlerini zorlaştırdığını ifade eden Talay, “Sabahın erken saatlerinden güneş batana kadar çalışıyoruz. Ellerimiz yanıyor, belimiz ağrıyor ama bu bizim geçim kaynağımız. Depremin üzerimizde çok büyük etkisi oldu. Hala korkudan yatamıyoruz” dedi. Talay, depremde ölenlerin ardından sağ kalanların çoğunun iş bulmak zorunda kaldığını ve işçi sayısının azaldığını belirtti.
54 yaşındaki işçi Semin Tentek, günlük 200 kilogram biber temizlediğini ifade etti. Depremin acısını unutmanın imkansız olduğunu belirten Tentek, “İş yapıyoruz ama içimiz yanıyor çünkü hayatını kaybedenlerimiz oldu. Hala toparlanamadık, çok zormuş gerçekten. Depremden sonra her biri bir yere dağıldı. O yüzden çok az işçi var. Her şeye rağmen çalışmak zorundayız” şeklinde konuştu.
Mevsimlik işçilerden Zeliha Tatbak, ev geçimine katkıda bulunmak amacıyla mayıs ayından itibaren tarım işlerinde çalıştığını aktardı. Pul biber işinin özellikle zor olduğunu belirten Tatbak, “Ellerimiz çok yanıyor. Eldiven takıyoruz ama fayda etmiyor. Depremden dolayı işçi sayısı azalıyor. Milletin malı da gitti canı da gitti” dedi.