Tüketici Hakem Heyeti, aracın ayıplı olduğuna, bu nedenle yenisiyle değiştirilmesine karar verdi. Firma bu kararı yerine getirmeyince mağdur vatandaş aracının yeni araçla değiştirilmesini, aksi takdirde araç bedelinin tarafına verilmesini talep ederek dava açtı.
Adliyeye taşınan olayda, mahkeme araçtaki kokunun kansorejen etkisi olup olmadığı hususunda TÜBİTAK Marmara Araştırma Merkezi’ndeki laboratuvara müzekkere yazdı. Mahkeme, aracın plastik koku ölçüm incelemesi yapılması sonrası araçla ilgili kesin raporunu hazırlayacağını taraflara iletti.
TUBİTAK, gelen evraka ilişkin araç içinde koku ölçümünün çevre ölçüm ve analizleri yeterlilik belgesi kapsamı dışında bulunması nedeniyle kendileri tarafından yapılamadığını belirtti. Mahkemeyse araçta koku bulunduğuna yönelik iddiaların ispatlanamadığı gerekçesiyle ve ayıp malın ihbar süresi içerisinde bulunulmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verdi.
Yerel mahkemenin davayı reddetmesinin ardından vatandaş, dosyayı bir üst mahkeme olan Yargıtay 13. Hukuk Dairesi Başkanlığı’na taşıdı. Yerel mahkemenin verdiği ret kararını inceleyen Daire, mahkemece yargılama sırasında davacının iddiası ile ilgili kesin nitelikte bilirkişi raporu tanzimi sağlanmadan eksik inceleme ile hüküm kurulduğunu belirtti.
Daire, araçtaki koku iddiası üzerine biri kimya alanında olmak üzere teknik üniversiteden 3 kişilik uzman bilirkişi heyetinden araç üzerinde inceleme de yaptırılarak, rapor tanzimi sağlanmasına karar verdi. Yargıtay, eksik inceleme ve yanlış gerekçe ile yazılı şekilde davanın reddine karar verildiğini ifade ederek dosyayı bozdu. Yargıtay, aracın yenisiyle değiştirilmesine hükmetti.