Suriye eline düştü HTŞ’nin bir bakıma. HTŞ silâhlı bir örgüt. “İslâmcı.” “Cihad”la ilerliyor. İddiaları var. Ve şimdi Suriye ellerinde. Suriye’de düzen kuracaklar. “Düzen kurmak” başlı başına başarılı olabilmenin ön şartı. Yani “Sürekli devrim” niteliğinde bir tavır ile yol alamazlar. Kaos işlerine yaramaz. Ellerindeki silâhla, korkutarak bir süre yol alınabilir, ama ilerisi bataklık olur.
Suriye gözaltında bir ülke. Burası Ortadoğu ve dünya kadar hesabın odaklaştığı coğrafya… Suriye de etnik açıdan, kültürel – dini açıdan çok renkli. Üstelik renklerin zaman içinde gerilimler içine sürüklendiği bir ülke. Hakimiyet de zor, herkesi en azından sakinleştirecek bir düzeni kurmak da zor. Hem ayakta kalacaksınız hem düzen kuracaksınız.
Türkiye’nin, bir yönüyle hemen yanı başında kendisine zarar vermeyecek, kendi çıkarlarına uygun bir ülke bulunsun diye, bir yandan da ideolojik bakımdan sıcak baktığı bir yolculuğun iyi bir örnek oluşturması arzusuyla Suriye yönetimini ele geçiren yapıya yol göstermesi tabii.
Gerek uzaktan verilen mesajlarla, gerek birebir görüşmelerle HTŞ liderliğine tecrübe aktarımlarında bulunulduğu, iki ülke arasında açık – örtülü bir iletişim alanı bulunduğu anlaşılıyor.
Bu arada HTŞ lideri Golani’nin bir sözü yansıdı dünyaya; şöyle dedi:
“Suriye’yi yönetmek için devrimci zihniyetten devletçi zihniyete geçilmesi gerekiyor”
Kritik bir cümle. Golani bu sözü, hem kendi örgütüne yönelik söylemiş olabilir, hem HTŞ ötesi başka silahlı örgütlere, hem HTŞ’ye soru işaretleri ile bakan dünyaya…
Türkiye adına yapılan açıklamalarda da “Hassasiyet telkini” yapılıyor. HTŞ’nin, ülkenin çok renkliliğini düşünmesini, çoğunluğu oluşturan Arapları dikkate aldığı gibi, Türkmenleri, Kürtleri, Sünnileri, Alevileri, Şiileri, Nusayrileri, Dürzileri…. Başka tüm Suriye halkının hukukunu dikkate almaları yolunda tavsiyelerde bulunuluyor.
Türkiye bunları geçmişte, Arap Baharı sırasında Mısır’da, Tunus’ta da yaptı.
Türkiye’yi 22 yıldır yöneten kadro, “İslâmi – İslâmcı” hassasiyetleri ile tanınıyor. Bir yönüyle bu coğrafyadaki diğer tüm “islâmcı yönelişler”le etkileşim içinde olması, ya da öyle görünmesi tabii. Sık sık, bazen suçlama amacıyla İran’la, Malezya ile, Pakistan veya Taliban ile paralellikler kurulduğu biliniyor.
“İslâm – Demokrasi ilişkisi”nin uluslararası planda bir sınama alanı olduğu da biliniyor. Müslümanlar da sorguluyor bunu, Müslüman dünyaya bakan “Ötekiler” de…
Eveeet…