Karaca’nın çalışmasına göre, 22. Yasama Dönemi’nden bugüne kadar TBMM’de kadına yönelik şiddeti önlemek amacıyla kurulan 15 komisyon toplamda 1248 öneri sundu. Ancak bu önerilerin büyük kısmı, ilgili bakanlıklar ve kamu kurumları tarafından dikkate alınmadı ya da uygulamaya konulmadı. Karaca, bu önerilerin hayata geçirilmesi durumunda bugün karşılaşılan kadın cinayetleri ve şiddet olaylarının vahim tablosunun önlenebileceğini vurguladı.
“Toplumsal cinsiyet eşitliği ile ilgili anaakımlaştırma, bütçeleme ve farkındalık faaliyetlerinin tamamen yok sayılması, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin kadına yönelik şiddeti önleme sorumluluğunda geri bir adım attığını gösteriyor,” diyen Karaca, toplumsal cinsiyet eşitliğine yönelik reddedici yaklaşımların tüm toplum açısından kabul edilemez olduğunu ifade etti.
Raporda, Meclis önerilerinden hayata geçmeyen bazı temel konular şu şekilde sıralandı:
Ulusal Şiddet Veri Tabanı: Kadına yönelik şiddetle ilgili ayrıştırılmış verilere erişim sağlayacak bir ulusal şiddet veri tabanı oluşturulmadı.
İletişim Stratejisi Belgesi: 2022 yılında duyurulan belge hâlâ hazırlanmadı.
Kadın Destek Fonu: Sığınma evlerinden ayrılan kadınlara ekonomik destek sunacak bir fon oluşturulmadı.
6284 Sayılı Kanun Eğitimi: Hukuk fakültelerinde kadına yönelik şiddetle mücadele kapsamında zorunlu ders uygulaması hayata geçirilmedi.
Ortak Hizmet Ağı: Kadına yönelik şiddetle mücadelede kamu kurumları, üniversiteler ve STK’lar arasındaki iş birliğini sağlayacak bir model oluşturulmadı.
Adli Yardım Hakkı: Asgari ücret üzerinde gelir elde eden şiddet mağdurlarına baroların adli yardım hizmetinden faydalanma hakkı tanınmadı.