Ebeveynlerin ilk çocuğa daha fazla zaman ve ilgi göstermesi, büyük kardeşlerin daha fazla öğrenme fırsatı bulmasını sağlıyor.
Küçük kardeşler genellikle daha esnek düşünebiliyor ve güçlü iletişim becerilerine sahip olabiliyorlar. Ailedeki büyüklerin deneyimlerinden faydalanarak daha hızlı öğrenme imkanı buluyorlar. Orta kardeşler ise sosyal becerileri güçlü ve bağımsız bireyler olarak biliniyor. Ailenin dengeleyici gücü olarak görülen orta kardeşler, genellikle uyum sağlama konusunda daha başarılı oluyorlar.
Büyük kardeşlerin aile içinde daha fazla sorumluluk alması, problem çözme ve liderlik becerilerini geliştirmesine yardımcı oluyor.
Daha küçük kardeşlerin gelişiyle birlikte büyük kardeşler, onlarla rekabet etmek zorunda kalıyor ve bu durum zihinsel gelişimlerini hızlandırabiliyor.