Gıdıklanma, vücudumuza gelen dokunuşların bir sonucu olarak ortaya çıkar. Beynimiz, vücudumuzdaki hassas bölgelerden gelen bu uyarılara tepki verir. Gıdıklanırken, savunma mekanizması devreye girer ve bu sebeple istemsizce güleriz veya kaşınırız.
Beynimiz, kendi vücudumuzdan gelen uyarıları sürekli izler ve bu uyarıları tahmin ederek tepki verir. Kendimizi gıdıklamaya çalıştığımızda, beyin bu hareketin önceden beklenen bir eylem olduğunu bilir ve buna göre tepki vermez. Yani, beynimiz, kendi dokunuşlarımızı dışarıdan gelen uyarılar gibi algılamaz. Bu nedenle kendimizi gıdıklamak mümkün olmaz.
