Saltanat, Osmanlı İmparatorluğu’nun en belirgin özelliklerinden biriydi. Osmanlı’nın kuruluşundan itibaren hüküm süren sultanlar, devletin başında bulunarak hem siyasi hem de dini liderlik rollerini üstlenmişlerdir. Osmanlı saltanatı, 1299 yılında Osman Gazi’nin liderliğinde başlamış ve 1922 yılına kadar devam etmiştir.
Cumhuriyet döneminde ise saltanat kavramı Türkiye’nin siyasi yapısında önemli bir değişime uğramıştır. Mustafa Kemal Atatürk liderliğindeki Türk Kurtuluş Savaşı’nın ardından, Osmanlı saltanatının sona erdirilmesi ve Türkiye Cumhuriyeti’nin ilan edilmesiyle saltanat resmen kaldırılmıştır.
Mustafa Kemal Atatürk, Türkiye’nin modernleşme ve batılılaşma sürecinde önemli bir rol oynamıştır. Bu süreçte, saltanatın kaldırılması da önemli bir adım olarak atılmıştır. Atatürk, 1922’de Saltanatı kaldırarak Türkiye’nin monarşik yapısını sona erdirmiştir.
Saltanatın kaldırılma süreci, Türkiye’nin ulusal bağımsızlığını ve modern bir cumhuriyet kurma hedefini güçlendirmiştir. Bu süreçte, halkın da desteğiyle cumhuriyet ilan edilmiş ve Türkiye’nin siyasi yapısı köklü bir değişime uğramıştır.
Türkiye Cumhuriyeti’nin ilanı, 29 Ekim 1923 tarihinde gerçekleşmiştir. Mustafa Kemal Atatürk, Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk Cumhurbaşkanı olarak seçilmiş ve ülkeyi modern bir cumhuriyet olarak yönetmeye başlamıştır. Cumhuriyetin ilanı, Türk milletinin ulusal egemenliğini ve bağımsızlığını simgelemiştir.
Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk yılları, Atatürk’ün liderliğinde yapılan reformlarla doludur. Eğitim, hukuk, ve ekonomi alanlarında yapılan köklü değişikliklerle Türkiye, modern bir ulus devlet olma yolunda önemli adımlar atmıştır.
Saltanatın kaldırılmasının Türkiye üzerindeki etkileri büyük olmuştur. Toplumsal açıdan, saltanatın sona erdirilmesiyle birlikte Türkiye’de toplumsal yapıda önemli değişimler yaşanmıştır. Eski feodal düzen yerine modern bir ulus devletin kurulması, toplumda demokratik ve eşitlikçi değerlerin ön plana çıkmasını sağlamıştır.