Kayseri’de bir kişinin 7 yaşındaki çocuğu istismar ettiği iddiası, failin Suriyeli olması nedeniyle kentte göçmenlerin işyerlerine ve araçlarına saldırılarak kundaklama olaylarına yol açtı. Bu saldırılar, Kayseri’den başlayarak en az 10 ile daha yayıldı.
Göçmen karşıtlığı üzerinden bir araya gelen gruplar, Hatay, Bursa, Kilis, Konya, Şanlıurfa, Adana, Gaziantep, İzmir, Antalya ve İstanbul’da göçmenlere ait işyerleri ve araçları tahrip etti, “Suriyeli istemiyoruz” sloganları attı.
CHP’den Kayseri açıklaması: Sığınmacı sorunun baş sorumlusu Erdoğan’dır
Kayseri’deki olayların şiddetlenmesi ile birlikte Suriye’nin kuzeyinde Türkiye’nin desteklediği silahlı grupların kontrolündeki alanlarda da saldırılar oldu. Türk bayrağının indirildiği görüntüler saldırıları körükledi.
Peki, haftanın başından beri Türkiye’nin birçok noktasına sıçrayan göçmen karşıtı şiddet olayları Suriyelilere ne hissettirdi? Savaştan kaçarak Türkiye’ye sığınan Ayşe* ve Mehmet* ile saldırıların olduğu gece neler yaşadıklarını konuştuk.
“ÜLKEMİZDE MÜLTECİ İSTEMİYORUZ’ DİYEREK EVLERİN CAMLARINA VURMAYA BAŞLADILAR”
30 yaşındaki Ayşe, Hatay’da yaşıyor. Suriye’de savaş başladıktan sonra babasını kaybediyor ve kardeşleriyle birlikte Türkiye’ye göç ediyorlar. 6 Şubat depremlerinde de evlerini kaybeden, işsiz kalan Ayşe ve kardeşleri şimdilerde Reyhanlı’da. Görüştüğümüz birçok Suriyeli gibi Ayşe de olayların tekrardan başlamasından çok korkuyor. O gece neler yaşadığını Ayşe’nin kendisinden dinleyelim:
“13 yıldan beri buradayız. Savaş başladığı zamanlarda babam rahmetli oldu. Savaşın içinde kalamadık. Kardeşim engelli. Hastaneye, ilaçlara ihtiyacı var. O yüzden kardeşlerimle birlikte Türkiye’ye geldik. Depremden önce işim vardı, çalışıyordum ancak depremden sonra çoğu kurum yabancıları işten çıkardı ve işimi kaybettim.
Kayseri’deki olayları duyunca evden çıkmadık hiçbirimiz. İkinci gün olayların Suriye’ye sıçradığını öğrenince korkumuz katlandı. Günlerdir evden dışarı çıkmıyoruz. Psikolojimiz çok bozuk.
İkinci gün olaylar bizim yaşadığımız yere de sıçradı. Komşularımız hepimizi tembih etti. Evimizden çıkmamamızı söylediler. Evimizin önünde slogan atan insanlar toplanmaya başladı. ‘Ülkemizde mülteci istemiyoruz’ gibi sloganlar attılar. Dükkanlara, evlerin camlarına vurmaya başladılar.”