Depremzede Kandil Yener şöyle konuştu:
“Annem ile beraber kalıyordum, Hatay Kırıkhan ilçesinde kalıyordum. Depremden sonra oldu annem vefat edeli. Depremde annemin evi bayağı bir hasarlı çıktı, yıkılacak dediler. Biz akrabaların evinde kaldık. Akrabalarda bizi istemediler, kalabalık aile oldukları için. Burada bir tane üvey abim var onun yanına geldik. O da bize bir ev tuttu. Bir aylık kiramı o verdi. Kiram geldi çok zor durumdayım nasıl yapacağımı bilmiyorum. Kalpten ameliyatlıyım, kalbimde pil var. Rahatsızım. Öyle halimle tarla işine gidiyorum. Olursa çalışıyorum olmazsa evdeyim. Bir kızım var 19 yaşında, o da iş arıyor.
Eşinden ayrıldı, yanıma geldiler. Evimde hiçbir şeyim yok. Bir kat bir yatağım var. Çok zor durumdayım. Torunumun ihtiyaçları oluyor onları karşılayamıyorum. Göremiyorum ihtiyaçlarını. Süt istiyor, bezi var, maması var yani karşılayamıyorum. İşte yemek sorunumuzdan işte mecbur tarlaya gidersem elime para geçerse alıyoruz yapıyoruz. Gitmezsek maalesef ekmek alıyoruz, kuru yavan yiyoruz. Çocuğum süt içiyor, alamıyorum. Bazen işe gidersem olursa alıyorum, olmadığında alamıyorum. Her zaman ihtiyacını karşılayamıyorum. 3 yaşında bir torunum var benim. Bayram geliyor ne yapacağımı şaşırdım. Çocuğuma hiçbir şey alamadım. Çok zor durumdayım.”
Yorumlar kapalı.