Gökçe’nin Düğün Fotoğrafları, Çalı’nın Sürgünü ve Atatayman’ın Yerde Yatışı
Umut Akdoğan’ın Twitter mesajını gündeme getiren Enginyurt, İBB iştiraklerinden Medya A.Ş. Genel Müdürü Buğra Gökçe’nin Silivri Cezaevi’nde 28 Mayıs’ta evlendiğini hatırlattı. Cezaevi yönetimi tarafından çekilen düğün fotoğraflarının, ailesinin 20 gündür (toplamda 44 gün önce çekilen kareler) talep etmesine rağmen verilmemesini “basit ve insani bir talebin karşılanmaması” olarak nitelendirdi. Cemal Enginyurt, 12 Eylül darbe döneminde dahi cezaevinden fotoğraf alabildiklerini belirterek, Gökçe’ye yapılan muamelenin “tutsak muamelesi” olduğunu savundu. Gökçe’nin ülkedeki açlık, yoksulluk ve gençlerin okuryazarlığı üzerine proje üreten bir isim olduğunu ve kendisiyle ilgili olmayan, 6 yıl önce İzmir’de görev yaptığı dönemlerle ilgili suçlandığını ifade etti.
Benzer bir “insani zulmün” Beylikdüzü Belediye Başkanı Murat Çalı’ya da yapıldığını belirten Enginyurt, Çalı’nın annesine haber verilmeden Silivri’den 600 km öteye, İzmir’e sürülmesini eleştirdi. Ayrıca, yine Medya A.Ş.’den İpek Elif Atatayman’ın Afyon Cezaevi’nde 5 gün yerde yattığını ve bu durumun kamuoyuna yansımasının ardından üç kişinin oradan başka yere nakledildiğini aktardı.
62 Kişilik Koğuşlar ve Psikolojik Baskı İddiaları
Cemal Enginyurt, İBB’den tutuklananların Silivri Cezaevi’nde tek veya üç kişilik koğuşlarda kalmaları gerekirken, “psikolojik baskı” amacıyla uyuşturucudan yatan veya gasp yapan insanların arasına, 62 kişilik koğuşlara atıldığını iddia etti. Bu durumun tutukluların “hayati tehlikesini” ve “psikolojik baskısını” artırdığını vurguladı.
“Tahliye Pazarı” ve Aziz İhsan Aktaş Tartışması
Enginyurt’un konuşmasında en çok öne çıkan iddia, cezaevlerinde “itirafçı ol” teklifleri veya “duygusal teklifler” ile bir “borsa” ya da “pazar” oluştuğu yönündeydi. Bu durumu “tahliye pazarı” veya “FETÖ borsası”na benzetti.
Bu iddiaların merkezinde, İstanbul Büyükşehir Belediyesi ihalelerinde “rüşvet alan ve veren, fesat karıştıran, araba, altın ve ev hediye eden” bir “örgüt lideri” olarak suçlanan Aziz İhsan Aktaş’ın serbest bırakılması yer aldı. Enginyurt, Türk Ceza Kanunu’nun 252. maddesinin rüşvet alan ve vereni 4 yıldan 12 yıla kadar hapisle cezalandırdığını hatırlatarak, Aktaş’ın “etkin pişmanlık” hükümlerinden faydalanarak nasıl serbest kaldığını sorguladı.
Cemal Enginyurt, örgüt lideri olduğu iddia edilen birinin itirafçı olmasının “örgütün düştüğü anlamına geldiğini” ve bu durumda örgüt üyelerinin suçunun ne olduğunu sordu. Aktaş’ın, hayatında hiç tanımadığı ve belediyeyle iş yapmamış Cafer Mahiroğlu’nu suçlayarak serbest kaldığını ileri sürdü. Aktaş’ın tahliyesinin ardından şirketine konkordato ilan edip 3 ay zaman kazandığını ve milyar dolarlık işlerini yürüterek tekrar “ayağa kalktığını” belirtti.
Benzer şekilde, rüşvet verdiklerini itiraf etmelerine rağmen etkin pişmanlıktan faydalanan İlbak ve Muhittin Palazoğlu gibi isimlerin de serbest bırakılmasını eleştirdi.
Adalet Bakanlığı’na Çağrı: “Beni Çağırın, Anlatayım!”
Yorumlar kapalı.