Ham halde marangozhaneye getirdiği ağaçları verilen siparişe göre kesip şekillendiren Kalay, mobilyanın ince işçiliğini ise kendi hayal dünyasında oluşturduğu desenlere el oymacılığıyla hayat vererek yapıyor. 50 yıldır el yapımı mobilya işiyle geçimini sağlayan Kalay, yıllar boyunca çıraklar, kalfalar ve ustalar yetiştirdiği, siparişlerin eksik olmadığı dükkanında yalnız başına kaldı. Bugünlerde ilerleyen yaşı nedeniyle yapabileceği kadar sipariş alarak çalışan Ali İhsan Kalay, her sabah aynı disiplinle 70 metrekarelik dükkanının kepenklerini erkenden açıyor. Çayını demleyip, tozlanan aynasında yüzündeki çizgilere bakan Kalay, geçmişteki yoğun günlerini özlemle anıyor.
Rusya, İngiltere, Hindistan ve Azerbaycan’a el yapımı mobilya, masa, ayna ve resim çerçevesi de gönderen Ali İhsan Kalay, son 5 yıldır çırak bulamamaktan yana dert yanıyor. Eğitimini tamamlayan herkesin masa başı iş hayali kurduğunu, kimsenin zanaatkarlığa önem vermediğini kaydeden Ali İhsan Kalay, 2-3 ay içerisinde dükkanını kapatarak mesleğe veda edeceğini aktardı. “Yaşlandık, gücümü yitirdim” diyen Kalay, “5-6 kişi yetiştirdim ama onlar da mesleği bıraktı. Maaşlı işlerin arkasından gitti. Çırak gelmiyor artık. Herkes masa başı iş istiyor” diye konuştu.
Mesleğin çok ince ve teknik bir iş olduğunu ifade eden Ali İhsan Kalay, bir çırağın usta olduktan sonra evini çok rahat geçindirebilecek kadar kazancı olacağını söyledi. Kalay, “Siparişler hala geliyor ama geri çeviriyorum. Yapacak gücüm yok. 70 metrekare dükkanım ben işi bırakınca ne olacak bilmiyorum. Çok üzülüyorum. Burayı devam ettiren olsa ne güzel olur, ölmezdi bu meslek” dedi.
Müşterinin de artık fabrikasyon üretimleri tercih etmeye yöneldiğini kaydeden Kalay, bazı siparişlerin oyma işinin 1 aydan fazla sürdüğünü ifade etti.
Kaynak: DHA
Yorumlar kapalı.