Aile üzerine söylenenlerin bir kısmı “çocuk sayısı” ile ilgili. Şahit olduğu her nikahta genç evlilere “üç – beş” tavsiyesini eksik etmiyor. “Bir olursa garip olur, iki olursa rakip olur…vs…”
En son Azerbaycan dönüşü uçakta, söz yine aile ve çocuk sayısına gelmiş, “Nüfus artış hızında şu anda maalesef 1.7’deyiz. Bu bir intihardır. Bunu çözmemiz lâzım. Türkiye’nin nüfus artış hızının böyle bir konuma gelmesi hazmedilemez” demiş. “Boşuna en az 3 çocuk demiyoruz. Niye en az 4 çocuk olmasın, 5 olmasın?” diye de devam etmiş.
Hemen söylemek gerekiyor, nüfus artış hızı TÜİK’e göre Cumhurbaşkanı’nın söylediğinden de aşağılara, 1.7 değil 1.51’e gerilemiş durumda.
TÜİK, 2023 – 2100 yılları arasında projeksiyon da yapmış, nüfus artış hızının bu ölçüde düşmesinin ortaya çıkaracağı riskleri tespit etmiş. “İntihardır” diyor ya sayın Cumhurbaşkanı, doğru söylüyor, toplumlar böyle uzun on yıllar içinde yanlış politikalarla tükenişe sürükleniyorlar.
2001 yılında nüfus artış hızı 2,38 iken 2003 ve 2014 yılları arasında yenilenme seviyesi olan 2,10 seviyelerinde seyretmiş. 2014’ten sonra düşüş başlıyor ve 2023’e gelindiğinde 1.51’e iniyor.
Bu demektir ki nüfus yaşlanıyor, yaşlanacak.
Bu demektir ki çalışan nüfus azalacak ve her çalışan daha çok emekliye maaş hazırlamak zorunda olacak.
Bu sadece ekonomik açıdan bakıldığında bile sürdürülebilir değil.
Bugünden görüyoruz, Türkiye, emeklilerine sağlıklı – huzurlu bir hayat sunamıyor. Yarınlarda daha iyi şartlar hazırlanacağına dair bir öngörü de mevcut değil.
Sayın Cumhurbaşkanı nüfustaki bir gerilemenin gerçekçi bir analizini yaptı mı bilemiyoruz. Aile konusunun sağlıklı bir analizi yapıldı mı onu da bilemiyoruz.
Sayın Cumhurbaşkanı, diyelim nüfus azalmasında, diyelim aile kurulmasındaki çekincelerde kendi ekonomik – sosyal politikalarının negatif etkisini irdeledi mi, bilemiyoruz.
Daha ilk bakışta, Ak Parti iktidarlarının nüfus artış hızını 2.38’den aldığını, 2014’e kadar 2.10 civarında devam ettiğini 2014’ten sonra bugünkü 1.51 noktalarına gerilediğini görebiliyoruz.
