Araştırmacılar, 1900’den günümüze kadar olan dönemde Dünya yüzeyindeki kütle değişimlerini analiz ederek, özellikle Grönland ve Antarktika’daki buz tabakalarının erimesinin gezegenin dönüş hızına etkilerini inceledi.
Grönland ve Antarktika’daki buz tabakalarının erimesi, ekvator çevresinde daha fazla su kütlesi birikmesine neden oluyor. Bu durum, Dünya’nın şeklini daha “basık” hale getirerek dönüş hızını yavaşlatıyor ve sonuç olarak günler uzuyor. Araştırma, 1900-2000 yılları arasında Dünya’nın dönüş hızının yavaşlama oranının yüzyıl başına 0,3 ile 1 milisaniye arasında değiştiğini ortaya koydu. Ancak, 2000 yılından itibaren buzulların erime hızının artmasıyla bu oran 1,3 milisaniyeye yükseldi.
Araştırmacılar, Dünya’nın dönüş hızının yavaşlama oranının önümüzdeki yıllarda 1 milisaniye civarında seyredeceğini öngörüyor. Ancak, sera gazı emisyonlarının azaltılmaması durumunda bu oranın 2100 yılına kadar 2,6 milisaniyeye yükselmesi ve gün uzunluğunu önemli ölçüde etkilemesi bekleniyor.
Gün uzunluğundaki bu milisaniyelik değişimlerin, hassas zaman tutmaya dayanan internet trafiği, finansal işlemler ve GPS sistemleri gibi alanlarda aksamalara neden olabileceği belirtiliyor. Zaman ölçümü, son derece hassas olan atomik saatlerle yapılıyor ve bir günün tam süresi ay gelgitleri ve iklim etkileri gibi faktörlerden etkilenebiliyor.
