Konteyner mağdurları elektrik sorunlarının yanı sıra çamaşırhanenin borularının patlak, çadırının çökük, elektrik kablolarının yerlerde tehlike arz ettiğini belirterek sahipsiz olduklarını dile getiriyor.
38 konteynerin bulunduğu ve 200 kişinin yaşam mücadelesi verdiği alanda ailesiyle yaşayan Remziye Macit, şunları söyledi:
“Bizim 4 gündür elektriklerimiz gidip gidip geliyor. Burada yaşlılarımız var. Çocuklarımız var. Devlet büyüklerimize sesleniyorum bizimle kim ilgileniyor? Aksa’yı arıyoruz benim işim değil diyor. AFAD’ı arıyoruz bize bağlı değilsiniz diyor. Büyükşehri arıyoruz adamın bana verdiği cevap, ‘CİMER’i arayın dilekçe yazın’ diyor. Diyorum ki dilekçenin cevabı geç gelir. ‘O sizin sorununuz’ diyor. Bak, ses kaydı alıyorum; bunu söylerim diyorum. ‘O senin sorunun bildiğin yere git’ diyor telefonu yüzüme kapatıyor. Biz ne yapacağız? Çamaşırhanemiz rezil durumda. Çadırımız çökmüş. Çamaşırhanenin su boruları hepsi patlamış. Makinelerimiz donmuş. Ne Yapacağız? Kim bize yardım edecek? Isınmak için dışarda ateş yakıyoruz, toplanıp ısınıyoruz. Nasıl ısınacaksak. Söylediğimiz zamanda polisleri buraya gönderiyorlar. Biçareler ne yapsınlar? Dışardakilerle mi uğraşsınlar? Bizimle mi uğraşsınlar? Adamlar burada bizimle donuyor.
Her yeri arıyorlar ama kimseden ses seda yok. Yok şalter pahalıymış da değiştiremiyorlarmış. Böyle bir şey var mı Allah, aşkına ya? Bizim valimiz nerede? Bizim kaymakamımız nerede? Bizim belediyemiz başkanımız nerede? Allah’ın rızası için oy zamanı buradan çıkmadınız. Şimdi neredesiniz? Burada 38 konteyner var, 200 kişi yakın insan yaşıyor burada. Biz nereye bağlıyız? Kim bizimle ilgileniyor? Biz AFAD’dan hiçbir destek almadık. Bu konteynerleri da Ahmet Çalık, ‘iş gücü rast olsun’ getirdi, buraya koyduk da sığındık.”
Aradıkları elektrik kurumunun “Bu bizim işimiz değil AFAD’ı arayın”; AFAD’ın da “Bu bizlik bir şey değil, Büyükşehir’i arayın” dediklerini belirten Murat Macit ise şunları söyledi:
“Malatya’ya Yeşilyurt doğumluyum. Burada doğduğum, burada büyüdüm, burada ikamet ediyorum. Burada iki senedir, depremden beri ikamet ediyorum. Şu anda yaşadığımız sorun, 4 gündür, hatta 5 gündür ‘Bugün 5’inci gün’. Elektriğimiz sürekli kesiliyor, şalter atıyor; ana trafodan. Ve biz kendi imkanlarımızla maalesef o şalteri kaldırmak zorunda kalıyoruz, can tehlikesiyle beraber. Ekipleri çağırdığımız zaman, Aksa’yı çağırdığımız zaman, bu bizle ilgili bir şey değil, AFAD’ın yapması gerektiğini söylüyor. AFAD’ı arıyoruz, ‘bu bizlik bir şey değil’ Büyükşehir’in yapması gerekiyor. Dün biz burada toplandık, mecburen ateş yakmak zorunda kaldık. Çünkü konteyner bu, içindeki elektrik olmadığı zaman, ısıtıcının çalışmadığı zaman, dışarıdan soğuk aldı. Ateşimizi yaktık, kırk beş tane polisle doldu. Yani polislerin bir suçu yok, polisleri yığarak bir çözümle getirilemez. Şu an dün yaptıklarını zannettik, dün bir şeyler yapıldı, yapılmamış. Bugün de yapılıyor ama adam diyor ki, şu an benim yaptığım da sıkıntı, mesela yangın çıkar diyor. Bizim de şu an can tehlikemiz var. Yani biz sorunlarımız var, biz devletin düşmanı değiliz. Biz devletimizi, milletimizi seven insanız. Bizim tek derdimiz çözüm, çözüm, çözüm. Başka bir sıkıntımız yok.”
92 yaşındaki Zeynep Bozdemir, ateş etrafında ısınanları işaret ederek, “Biz rızkımızı yedik, bunların rızkının peşindeyiz. Ama yazık oluyor bize. Bu halimizle vallahi donuyoruz. Baksan iyi olur. Bakmasan da ne yapalım. Allah için bu milletin hepsi donuyor” dedi.
Yorumlar kapalı.