Cenaze namazı kılınmadan önce İbrahim Akkaş’ın annesi Mahinur Akkaş, tabutun başında duygu dolu anlar yaşadı. Anne Akkaş, “Sen eğitim şehidisin. Bütün vatan şehitlerimize selam söyle. Hepsi seni bekliyor. Hepsi sana kucak açtı. Hepsi yanlarına bekliyor. Sen önce Allah’a sonra da onlara emanetsin. Hepsine çokça selam söyle oğlum. Seni hiç unutmayacağım. ‘Anne’ dediğini de unutmayacağım. Benim sana hiç hakkım yok. Sen bana hakkını helal et oğlum” diyerek gözyaşlarına boğuldu.
Ağabeyinin öğretmen ve müdür tarafından dövülmesinin ardından felç kaldığını ve 31 yıllık süreçte hayatını yaşayamadığını vurgulayan kardeşi Aysel Akkaş, şöyle konuştu:
“Düşünecek bir şey kalmadı. Sonuç ortada. Neler neler yaşamadık ki. 31 yılda ne o yaşadı ne biz yaşadık. Hiç bir ihtiyacını karşılayamadı. Gezemedi, eğlenemedi. ‘Acıktım’, ‘Su istiyorum’ diyemedi. Biz müdürün tekrar yargılanmasını istiyoruz. Ceza almayan öğretmenin ceza almasını istiyoruz. Bunların birisi İstanbul’da, diğeri Mengen’de yaşıyor. Sokağa çıkıyorlar. Toplumda karşılık görüyorlar. Hem müdür hem de o öğretmen toplumda karşılık görmesin. Utanmadan insanların içine çıkıyorlar. Toplumda karşılık görmesin vicdansızlar.”
Çocuğunun dayak yediğini fark ettiğinde bütün ailelere gidip uyarılarda bulunduklarını belirten anne Mahinur Akkaş, şunları söyledi:
“Bunu biz yaşadık. Kimse yaşamadı. 31 yıl boyunca biz yanındaydık. Elimizden geleni yaptık. O zamanlar gençtik. Sürekli yanında oldum. Evladım elimden kayıp gitti. Müdüre 12 yıl ceza verdiler. Bu sürecin sadece 4 yılını yattı. Daha sonra iş verdiler ona. Sabah işe gitti akşamına çıktı. Bu ona ödül oldu. Biz o zamanlar diğer ailelere uyarılarda bulunduk. ‘Dikkat edin’ dedik. ‘Öğretmenler çocukları dövüyor’ dedik. Dikkatli olmalarını istedik. Birçok kişi bu kişilerden şikayetçi oldu. Öğretmenler çocukları hep dövdü. Biz çocuğumuza hep baktık yanında durmaya çalıştık. Her işine koştuk, yanında durduk. Ama bugün son yolculuğuna uğurluyoruz.”
Yorumlar kapalı.