Ülker İskenderiye’yi nasıl GOYA (Gez, Oturma Yerinde Artık)’ladığını anlattığı bu yazısında İskenderiye’nin yemeklerinden daha çok, tarihi dokusunu ve şehrin tarihini ele aldı.
Murat Ülker, Linkedin hesabında şunları yazdı:
İskenderiye Kahire arası uçakla 45 dakika sürüyor. Kahire’de Nil nehrinin kenarında çok sayıda dünyaca ünlü markalı oteller var. Bu otellerden bizim kaldığımız ise Sofitel oldu. Odaya girdiğimizde ilginç konseptli meyve ve tatlı tabakları bizi bekliyordu. Fes ve Mısır tanrılarından birini bir arada görünce otel sanki bize bir mesaj mı vermiş diye düşünmeden de edemedim.
Otelimizin lobisinde bir Mevlevi heykeli vardı. Merak edip kapıdaki görevliye “Kim bu, ne yapıyor?” diye sordum. Biraz düşündü ve sonra “Çıkaramadım valla önemli biri olmalı.” dedi.
Otelimize oldukça geç saatte vardık, bir sonraki güne hazırlanmak için de biraz erken uyuduk. Bir sonraki sabah Nil nehrinin muhteşem manzarasına gözümüzü açtık.
Kahire, kent merkezinde 7,9 milyon, banliyöleriyle birlikte ise toplam 20 milyona yakın bir nüfusa sahip. Mısır başkenti Kahire’de hükümet, parlamento, devlet daireleri ve diplomatik temsilcilikleri bulunuyor.
Kahire’nin büyük bölümü Nil ırmağının doğu kıyısında, ırmağın Reşid ve Dimyat kollarına ayrıldığı noktanın biraz aşağısında yer alıyor. Bu arada rehberimizden öğrendik ki zaten Mısır’da toplam nüfus ülkenin %35ine gelen bir alanda yaşıyor ve bu alanlar da Nil nehrinin sulak ve verimli kenarları.
Kahire daha büyük ve kalabalık olmasına rağmen İskenderiye’ye kıyasla daha düzenli bir şehir. Bizim grubun ilk durağı Mısır Medeniyeti Ulusal Müzesi idi.
Bu müzede görülenleri, hatta gezimizde bundan sonra anlatacaklarımı tarihsel olarak yerli yerine oturtabilmek için bir arka plan bilgisi vermek gerekiyor. Çünkü çok sayıda hanedanlık, krallık, imparatorluk 5500 yıl boyunca bu topraklarda yaşamış, eğer bir tarih sırası kafanızda yoksa gördükleriniz ve anlatılanlar karşısında karmaşa yaşayabiliyorsunuz. Hatta mitoloji ile tarihçi, arkeolog tahminleri arasında gidip geliyorsunuz.
