Akbaş’ın ertesi sabah intihar ettiği yönünde polise bilgi geldiği ifade edilen kararda, maktulün ailesinin sanığı “kızlarını öldürmekle” suçladığı ve sanığın da bu durumu inkar ettiği kaydedildi.
Kararda, maktulün uzun süre psikolojik tedavi gördüğüne dair hastane kayıtları olduğu ve antidepresan ilaçlar kullandığı, AMATEM muayenesinde de 6-7 aydır alkol kullanımının arttığı bilgileri yer alırken Kimya İhtisas Dairesi raporuna göre maktulün olaydan hemen önce yüksek miktarda alkol aldığı, alkolün yaratacağı duygu durumu göz önüne alındığında intiharın olası olduğu belirtildi.
Uzmanlık raporlarına göre, sanıkta tespit edilen atış artıklarının, olay yerinde bulunan tek kişi olması ve ilk müdahaleyi yapması nedeniyle bulaşmış olabileceği, bilirkişi raporlarındaki fotoğraflar incelendiğinde Yeşim Akbaş’ın sanık tarafından öldürülmesinin mümkün olmadığına değinildi.
Kararda, “Yeşim Akbaş’ın direniş göstermesi gerektiği, ancak herhangi bir lezyon (doku bozukluğu) tespit edilmediği ve aralarında bir itişme ve direnmenin bulunmadığı, bu haliyle maktulün sanık tarafından öldürülmesinin mümkün görülmediği, atış mesafesi dikkate alındığında Akbaş’ın bitişik atış mesafesinden kafasından vurulduğu ve sanık tarafından bu şekilde yapılabilecek atış neticesinde Akbaş’ın direniş göstermesi gerektiği, mermi çekirdeği trajesi incelendiğinde sağdan sola, aşağıdan hafif yukarı tanımlandığı, yine bu şekilde sanık tarafından atış yapılması için Yeşim Akbaş’ın sabit durup direniş göstermemesinin gerektiği ve bu durumun mümkün olamayacağı…” ifadelerine yer verildi.
Gerekçeli kararda, sanığın tırnaklarında ve üzerinde Akbaş’a ait DNA uyumlu tespit yapılsa da maktul ile sanığın aynı evde yaşadıkları ve aralarında duygusal bir bağ gözetildiğinde bu durumun hayatın olağan akışına uygun bir durum olduğu değerlendirildi.
Sanığın yüzünde bulunan tırmalama izinin tarafların sahiplendiği kedi tarafından yapılmış olabileceği, bilirkişi raporunun da bunun mümkün olabileceğini gösterdiğini dile getirdi.
Ayrıca sanığın sırtındaki mevcut lezyonların olaydan önce adli bir olay sırasında müdahale ederken oluştuğu ve olay görüntülerinin de dosyaya konulduğu belirtildi.
Kararda sanık D.Y. hakkında “kasten öldürme” suçundan dava açılmasına rağmen, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter derecede kesin, inandırıcı ve her türlü şüpheden uzak delil bulunmadığından suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle “şüpheden sanık yararlanır” ilkesi gözetilerek beraatine karar verildiği açıklandı.
Yorumlar kapalı.