Erzincan’da uzun ve çetin geçen kış mevsiminin ardından küçükbaş ve büyükbaş hayvanlarını meralara çıkarmaya başlayan üreticiler, en büyük sıkıntıyı çoban bulmakta yaşıyor. Hayvanların bakım ve otlatılması için büyük öneme sahip olan çobanlar, bölgedeki hayvancılık faaliyetlerinin adeta bel kemiği. Ancak son yıllarda çoban bulmak hem zorlaştı hem de maliyetler katlandı.
Besiciler, çobanların aylık maliyetlerinin 100 bin liraya kadar çıktığını belirtiyor. Üstelik bu rakama sadece maaş değil; çobanın yemeği, barınması, sigarası, sosyal ihtiyaçları ve sezon sonunda verilen süt ürünleri gibi “ek ödemeler” de dahil. Ancak bu cazip imkanlara rağmen talep yok.
Köyde hayvancılıkla uğraşan bir besici, çoban sorununu şöyle dile getiriyor:”Eskiden sezonluk çoban tutardık. Şimdi o da lüks oldu. Aylık 100 bin liradan aşağı çoban çalışmıyor. Bizim gibi orta ölçekli işletmeler için bu maliyet çok ağır. Çobanlar maaşın yanında sigara, barınma, yemek gibi tüm ihtiyaçlarını da bizden istiyor. Geri dönerken de yoğurt, peynir, yün ne varsa götürüyorlar. Bu şartlar altında çoban çalıştırmak çok zor.”
Çoban bulamayan birçok üretici, çareyi kendi çocuklarını görevlendirmekte buluyor. Ancak çocukların tecrübe eksikliği, verimliliği düşürüyor. Bir çobanın yaptığı işi 2-3 kişinin yapmaya çalıştığını belirten üreticiler, bu durumun iş gücü kaybına ve sürü yönetiminde aksamalara yol açtığını ifade ediyor.
Besici şunları söylüyor:
“Artık mecburen çocukları gönderiyoruz. Onlar da ellerinden geleni yapıyor ama bir profesyonel çoban gibi olmuyor. Tecrübeleri yok, sabırları yok. Ama ne yapalım? O maaşı verecek gücümüz kalmadı.”
Yorumlar kapalı.