“Gülden teyzem… Pınar’cığımın biricik anası…
Hepinizin annesi, annemin can yoldaşı, eşsiz sıcaklığı, en içten gelen gülüşü ve şefkatiyle bizi seve seve büyüttü. Kalbimizi bir kez bile kırmamış, karıncayı bile incitmemiş Gülden teyzem ilk kez kalbimizi tuzla buz ettin. Pek hızlı çekip gittin, gitme diyemedik.
Seni bir daha göremeyeceğimi iliklerime kadar hissettiğim o gün, iyi ki elinden tutup seni deniz kenarına götürmüşüz… Biliyordum aslında o günün buseli veda günümüz olduğunu. Bende çok emeğin var, az yaramazlıklarımızı çekmedin Pınar ile… Hiç üşenmeden kalkıp kalkıp hazırladığın yemeklerine , keklerine… Balkonda kahve keyiflerimize…
Her düştüğümüzde bizi şefkatle sarıp kaldıran eline koluna minnetle…
Bu dünyaya geliş sebebi denen bir şey varsa eminim ki sevmek sevilmek için geldin güzel yüzlü teyzem.
Cennet mekânında huzurla uyu Gülden teyzem…”
