Yalnızlık ve sosyal izolasyon sıklıkla birbirinin yerine kullanılsa da, aslında farklı kavramlardır. Yalnızlık, kişinin sosyal ilişkilerden tatmin olmaması ya da yeterli bağlantıya sahip olmaması sonucu ortaya çıkan öznel bir deneyimdir. Sosyal izolasyon ise bireyin etkileşim fırsatlarından yoksun olduğu nesnel durumu ifade eder.
Bir kişi sosyal olarak izole olabilir ancak yalnız hissetmeyebilir; tam tersi olarak, çevresinde insanlar bulunmasına rağmen yalnız hissedebilir. Araştırmalar, yalnızlığın olumsuz etkilerinin sosyal izolasyonun sonuçları hakkında da önemli ipuçları sunduğunu gösteriyor.
Bazı yaşam koşulları, hem sosyal izolasyon hem de yalnızlık riskini artırabilir. Bunlar arasında:
Kronik hastalıklar veya psikiyatrik rahatsızlıklar,
Kırsal bölgede yaşamak, ulaşım sorunları veya dil engelleri gibi kaynaklara erişim kısıtlılıkları,
Ayrımcılığa uğrama,
Şiddet veya istismar deneyimi,
