Toprak, şunları kaydetti:
“İktidarın yatılı cemaat ve tarikat yurtlarına, Kuran kurslarına sağladığı olanaklarla zorunlu parasız eğitimden uzaklaşan çocuk nüfus, bir yandan da ailelerin içinde bulunduğu ağır ekonomik zorluklardan dolayı eğitimi bırakıp çalışmak zorunda kalıyor. 2023 sonu itibarıyla 85 milyon 372 bin 377 kişi olan Türkiye nüfusunun 22 milyon 206 bin 34’ünü yani nüfusun yüzde 26’sını çocuklar oluşturuyor. Okul öncesi beş yaş grubu çocuklardaki eğitim ve okullaşma 2022-2023 öğretim yılında yüzde 85. Net okullaşma oranı ise ilkokulda yüzde 93,8, ortaokulda yüzde 91,2 ve ortaöğretim seviyesinde yüzde 91,7 oldu.
12 yıllık zorunlu-parasız eğitim uygulamasının çocuk nüfusun tamamını kapsaması gerekirken sosyo-ekonomik eşitsizlikler, ailenin ekonomik zorlukları, artan yoksullaşmadan kaynaklı aile bütçesine katkı nedeniyle okuldan koparak çocuk yaşta çalışmaya başlayan çocuk sayısı beş milyona yaklaşıyor. Yasaların 15-17 yaş arası çocukların çalışmasına olanak sağlamasından dolayı ilköğretim-orta öğretim çağındaki pek çok çocuk okul yerine çocuk işçiliğe yöneliyor. Öncelikle eğitim ve çalışma yaşlarına ilişkin yasalardaki bu çelişkilerin giderilmesi, çocuk işçiliğin yasaklanması gerekiyor. TÜİK verileri 2020’den bu yana çocukların işgücüne katılımında ciddi artış yaşandığını 4 yıl önce yüzde 16 olan eğitimi terk edip çalışmaya başlayan çocuk oranının 2023’te yüzde 22’ye yükseldiğini gösteriyor. 15-17 yaş erkek çocuklarda bu oran yüzde 32’yi aşarken, kız çocuklarda yüzde 11,5. Kız çocukları ise ağırlıkla ev işlerine yardım, küçük kardeşe bakım, temizlik, çocuk yaşta evlendirilme vb. nedenlerle okulu bırakıyor. Yasal evlilik yaşı 18 olmasına karşın, 16-17 yaş grubunda kız çocuklarının resmi evlilik oranı 2023 yılında yüzde 1,9, aynı yaş grubundaki erkek çocuklarda binde 1. 2023’te 10 bin 417 kız, 706 erkek çocuk resmi nikahla küçük yaşta ailelerin onayıyla evlendirildi. Güneydoğu’da çok daha yüksek olan bu rakamların Türkiye’deki gerçek tabloyu yansıtmadığını, küçük yaştaki pek çok kız çocuğun resmi nikah yerine kayıt dışı şekilde imam nikahıyla evlendirildiğini ifade etmek olanaklı.
Türkiye’de temel eğitim zorunlu ve ücretsiz olmasına karşın, ulaşım, kırtasiye, beslenme vb. gereksinmelerin yüksek enflasyonla artan maliyetlerinin aile bütçesine getirdiği ağır yük, hızla eriyen hane geliri yüzünden ailelerin önceliği beslenme ve barınma sorunu olarak öne çıkıyor. TÜİK’in resmi verileriyle ortaya çıkan acı tabloya göre, çocukların yüzde 62,4’ü her gün ekmek ve makarna ile besleniyor. Her gün et, tavuk ve balık tüketen çocukların oranı sadece yüzde 12,7 düzeyinde. 15 yaşında çalışmaya başlamak zorunda kalan çocukların ortalama yaşam süresi de Türkiye ortalamasının altına inerek 60,8 yıla geriliyor. Türkiye’de çocuk nüfus oranının en yüksek olduğu il yüzde 44,4 ile Şanlıurfa olurken en düşük il yüzde 16,5 ile Tunceli. 22 yıldır ülkeyi tek başına yöneten, çocukları insanca çocukluklarını yaşamaktan mahrum hale getiren iktidarın sosyal ve ekonomik politikaları, ülkenin geleceğine ağır hasar veriyor. Bu gerçek, TÜİK’in resmi rakamlarında dahi gizlenemiyor. Cumhuriyeti kuranların, Atatürk ve yol arkadaşlarının ülkenin çocuklarına bayram olarak armağan ettiği dünyadaki tek çocuk bayramında, çocuk emeğinin istismarı yanında çocukların cinsel istismarının da yaygınlaştığı bu tabloyu, Türkiye ve geleceğimizin umudu çocuklarımız hiç hak etmiyor.”
Kaynak: ANKA
Yorumlar kapalı.